بيماري پوسيدگي قهوه اي ميوه هاي هسته دار :
اين بيماري در سال 1796 در اروپا تشخيص داده شد
در ايران اولين بار توسط اسفندياري در سال 1324 در منطقه گيلان گزارش شد .
اين بيماري روي ميوه هاي درختان در باغ و همچنين در حين حمل و نقل و انبار نمودن ميوه ها خسارت وارد مي سازد .
اين بيماري بيشتر به درختان ميوه هسته دار خسارت مي زند و ميوه هاي دانه دار نظير سيب و گلابي نيز مورد حمله اين بيماري واقع مي شوند .
علائم بيماري :
درختان موقع شکوفه دهي مورد حمله قرار مي گيرند با حمله قارچ شکوفه و شاخه هاي گل دهنده خشک مي شوند .
عامل بيماري معمولا" از طريق زخم و يا منفذ طبيعي به داخل ميوه رخنه کرده و سيب آلوده مي گردد .
ميوه هاي کوچک در مدت 24 ساعت تماما" آلوده مي شوند .
در ميوه هاي بزرگتر لکه ها با گذشت زمان بزرگتر شده روي آنها توده اسپورهاي غيرجنسي به شکل بالشتکهاي به صورت دواير متحدالمرکز ظاهر مي شود .
در بعضي موارد ميوه هاي آلوده روي درخت مي ماند و در مراحل بعدي چروکيده و موميايي مي گردند .
عامل بيماري :
فرم جنسي عامل بيماري Monilinia fructigena و درفرم غيرجنسي
Monilia fructigena مي باشد .
فرم غيرجنسي به صورت کنيديهاي تسبيحي است .
فرم جنسي قارچ شبيه اندامي قيفي شکل به نام آپوتس مي باشد که بندرت و در تحت شرايط خاصي در سطح ميوه هاي آلوده پاي درخت تشکيل مي گردد .
زيست شناسي:
زمستان گذراني در روي ميوه هاي آلوده که آويزان از درخت مي مانند .
گسترش بيماري غالبا" ازطريق انتقال کنيديها به وسيله باد ، باران و يا زنبورها صورت مي گيرد .
درتوليد مثل جنسي آسک و آسکوسپورهادر روي آپوتسيوم قيفي شکل به نام آپوتس تشکيل مي شود که در ايران تاکنون ديده نشده است .
رشد قارچ در 20 درجه سانتيگراد بسيار سريع است و ميوه هاي کوچک مثل گيلاس را ظرف 3 تا 4 روز به کلي فاسد مي کند .
کنترل :
1 – جمع آوري ميوه هاي آلوده
2 – هرس شاخه هاي مبتلا
3 – عدم حمل يا عدم بسته بندي ميوه هاي زخمي شده
4 – در صورت آلودگي شديد در باغ مي توان از سموم نظير توپسن ، بنوميل ، کاپتان به نسبت 2 در هزار قبل از گل و يک در هزار بعد از گل دهي استفاده کرد . ‘